Versobering van de regeling voor het onbelast vergoeden van extraterritoriale kosten per 2026

Werkgevers kunnen de extra kosten die werknemers maken in verband met tijdelijk verblijf buiten het land van herkomst fiscaal gunstig vergoeden. Daarvoor bestaan twee regelingen. Onder de hoofdregel worden de werkelijke extraterritoriale kosten (ETK) onbelast vergoed. Daarnaast bestaat de uitzondering in de vorm van een forfait. Dat was jarenlang de ‘30%-regeling’, maar dat percentage gaat per 2027 naar 27%. Het doel van deze regelingen is om een gelijk speelveld te creëren tussen werknemers met ETK en werknemers zonder ETK. De wetgever meent dat van een gelijk speelveld op dit moment geen sprake is. Daarom zet hij per 2026 het mes in de kosten die als ETK voor vergoeding in aanmerking komen. In dit artikel behandel ik deze aanpassingen met betrekking tot het vergoeden van extraterritoriale kosten per 2026.

Uitsluiten bepaalde extraterritoriale kosten van onbelaste vergoeding per 2026

Vanaf 1 januari 2026 zijn er minder extraterritoriale kosten die voor een onbelaste vergoeding in aanmerking komen. Onder de versobering vallen:

• Extra kosten van levensonderhoud, waaronder kosten van gas, water, licht en andere nutsvoorzieningen.
• Extra gesprekskosten voor privédoeleinden met het herkomstland.

De versobering met betrekking tot de kosten van levensonderhoud baseert de wetgever op het standpunt dat deze werknemers een Nederlands loon verdienen, waarin een hoger prijspeil al is verdisconteerd. Met betrekking tot de extra gesprekskosten merkt de wetgever op dat het zakelijke karakter grotendeels ondergeschikt is. Ook is het vergoeden van deze kosten door de opkomst van chat-apps niet meer nodig. Naar mijn mening heeft de wetgever hier onvoldoende aandacht voor de veelvoorkomende omstandigheid dat uit het buitenland aangeworven werknemers ook in het buitenland nog kosten maken. Dit vanwege het tijdelijk karakter van de werkzaamheden in Nederland. Als gevolg hiervan is eveneens geen sprake van een gelijk speelveld.

Voorlopige uitzondering voor de ETK van uitgezonden werknemers

Het komt ook voor dat een Nederlandse inhoudingsplichtige een werknemer naar het buitenland uitzendt. Ook dan is het toekennen van een ETK-vergoeding mogelijk. De wetgever merkt op dat het niet altijd zo is dat deze werknemers in het buitenland een loon verdienen dat is aangepast aan het prijspeil daar. Daarom wordt afzonderlijk onderzocht of het versoberen van de extraterritoriale kostenposten ook voor uitgezonden werknemers moet gaan gelden. Vooralsnog is dat dus niet het geval.

Geen wijziging in de forfaitaire expatregeling (30% en 27%)

Per 2027 gaat het percentage van de forfaitaire vergoeding van 30% naar 27%. Bij de onderbouwing van het forfait zijn uiteraard de ETK relevant. Het versoberen van de kosten die voor een onbelaste vergoeding in aanmerking komen, heeft dan ook gevolgen voor de onderbouwing van het forfait. De wetgever ziet vooralsnog geen aanleiding om het forfait ook verder te verlagen. Dat komt omdat voor het forfait de twee belangrijkste elementen de kosten van dubbele huisvesting en de reiskosten zijn.

Advies over de toepassing van de ETK-regeling en de forfaitaire ET-regeling.

De afgelopen jaren is er veel gesleuteld aan de regelingen voor werknemers die zijn aangeworven uit het buitenland. Dat is met name zichtbaar geweest in de forfaitaire regeling. Per 2026 moeten ook de extraterritoriale kosten eraan geloven. De wetgever merkt in de toelichting op dat het bedrijfsleven de wens heeft uitgesproken om tot stabiliteit in de expatregeling te komen. Het is te hopen dat het nieuwe kabinet de expatregeling ongemoeid laat. Hebt u vragen over dit onderwerp? Neem dan gerust eens vrijblijvend contact met ons op.